Kto jest dzieckiem Boga?

“Gott mit uns” (Bóg z nami) – tak brzmi dewiza używana przez armię niemiecką do 1945 roku, stwierdzenie to mogły przeczytać ofiary hitlerowskich obozów zagłady, na sprzączkach swoich katów…

Pieśń “Veni sancte spiritus” (przybądź Duchu Święty) mogły zaś usłyszeć chrześcijańskie niemowlęta wraz z rodzinami jako ostatnią kołysankę tuż przed śmiercią z rąk katolickich rycerzy walczących o czystość wiary. Sytuacja ta – miała miejsce w czasie jednej z krucjat przeciw Albigensom, kiedy miasto Béziers odmówiło wydania 200 ‘heretyków’, krzyżowcy wymordowali praktycznie wszystkich… rozkaz brzmiał: “Zabijajcie wszystkich. Pan weźmie swoich w opiekę”.

Ciężko się nie dziwić 800 żydom schronionym przed przejeżdżającymi krzyżowcami (1096 r.) w Worms w rezydencji biskupa, że przed postawionym ultimatum chrzest albo śmierć woleli popełnić zbiorowe samobójstwo, niż przejść na tak rozumianą wiarę.

Dziś czasy nie są niestety inne, być może nie są aż tak bardzo krwawe, ale nadal mamy problem z tym, kto jest od Boga? Jak rozpoznać tych “właściwych”? Czy jeśli ktoś mówi, że jest od Boga, to czy jest od Boga?

Co ze słowami Piotra który mówił że przyjdą fałszywi nauczyciele i prorocy, którzy swymi naukami i czynami sprawią że “droga prawdy stanie się powodem bluźnierstwa” (2P 2)? Czy przypadkiem te słowa nie spełniły i nie spełniają się na naszych oczach? A jeśli tak, to z kim zatem jest Bóg? Kto jest dzieckiem Boga?

Żyjemy w czasach, w których Biskup Rzymu nazywa dziećmi Boga Muzułman, Buddystów i Żydów, a kogo biblia nazywa dziećmi Boga?

(11): Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli. (12): Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, (13): którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga. [Biblia Warszawska, J 1, Przekład opracowany przez Komisję Przekładu Pisma Świętego]