(46): Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachthani? To znaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? (47): Wtedy niektórzy z tych, co tam stali, usłyszawszy to, mówili: On woła Eliasza.
[Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Mt 27]
Co tak naprawdę Jezus miał na myśli mówiąc Eli, Eli lema sabachthani? – Boże mój czemuś mnie opuścił? czy był to krzyk rozpaczy, jak niektórzy próbują wmówić… otóż nie… Słowa te są pierwszym wersem psalmu 22. Ci, którzy towarzyszyli ukrzyżowaniu doskonale wiedzieli, że cytując początek psalmu, ma się na myśli cały psalm, dlatego najprawdopodobniej próbowali odwrócić uwagę mówiąc “On Eliasza woła”.
Psalm 22, nie jest psalmem porażki, to tak naprawdę psalm mesjasza, psalm zwycięstwa. Psalm ten też też prorokuje śmierć na krzyżu, prorokuje metodę uśmiercania polegająca na przebijaniu rąk i nóg. W psalmie tym, prorokowane jest też to, że o jego tunikę będą rozdzielali losy. Jak i kilka innych rzeczy…
(1): Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? Czemu jesteś tak daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku? (2): Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić. (3): Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela. (4): Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich. (5): Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli. (6): Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu. (7): Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc: (8): Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha. (9): Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki. (10): Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem. (11): Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by mnie wspomógł. (12): Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu. (13): Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący. (14): Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu. (15): Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci. (16): Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi. (17): Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się. (18): Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy. (19): Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek. (20): Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną duszę moją. (21): Wybaw mnie z lwiej paszczy, bo i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś. (22): Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia. (23): Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela. (24): Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy ten do niego wołał, wysłuchał go. (25): Od ciebie pochodzi moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją. (26): Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki. (27): Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów. (28): Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami. (29): Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu. (30): Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie. (31): Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.
[Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Ps 22]
Newsletter! - Bądź na bieżąco...
Jeśli chcesz wycofać swoją zgodę i przestać od nas słyszeć, po prostu kliknij link rezygnacji z subskrypcji na dole każdego wysyłanego przez nas e-maila.
